หลังจากเพาะเมล็ดจรวดเมื่อต้นปี 2560 มหาวิทยาลัยยังได้เมล็ดมะเขือเทศบางส่วนในเดือนพฤศจิกายน 2560 ซึ่งองค์การอวกาศแคนาดานำขึ้นสู่อวกาศผลการทดสอบของ UWE Bristol ในเมล็ดพันธุ์ทั้งสองชุดคาดว่าจะเปิดเผยในฤดูใบไม้ผลิปี 20ศาสตราจารย์นีล วิลลีย์ ผู้ดูแลโครงการนี้กล่าวว่า “ปริมาณรังสีที่เมล็ดพืชได้รับในอวกาศนั้นเทียบเท่ากับระดับที่พบในบางส่วนของเขตยกเว้นเชอร์โนบิล ส่วนหนึ่งของการวิจัยโดยรวมของเราเกี่ยวกับผลกระทบของรังสีต่อพืช เราต้องการทดสอบเมล็ดพันธุ์ในสภาพ
แวดล้อมที่มีการควบคุม”
ศาสตราจารย์วิลลีย์ ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญชั้นนำของโลกเกี่ยวกับผลกระทบของรังสีที่มีต่อพืช เป็นหนึ่งในนักวิจัยหลายคนที่เกี่ยวข้องกับโครงการ RATE “การสร้างโรงไฟฟ้านิวเคลียร์รุ่นใหม่ และข้อเท็จจริงที่ว่าสหราชอาณาจักรไม่มีที่เก็บกากนิวเคลียร์ถาวรนำไปสู่โครงการนี้” ศาสตราจารย์วิลลีย์กล่าวRATE เกี่ยวข้องกับกลุ่มสามกลุ่ม โดยแต่ละกลุ่มจะตรวจสอบส่วนต่างๆ ของสิ่งแวดล้อม เช่น หิน ตะกอน และสัตว์ป่า ซึ่งอาจได้รับผลกระทบจากระดับรังสีที่เพิ่มขึ้น นักวิจัยของ UWE Bristol กำลังมุ่ง
เน้นไปที่พันธุ์พืชและได้ปลูกพืชในห้องปฏิบัติ
การหลังจากใช้รังสีในระดับเดียวกับในเชอร์โนบิล “ปัญหาเกี่ยวกับข้อมูลจำนวนมากจากเชอร์โนปิลคือการที่นักวิทยาศาสตร์นำตัวอย่างพืชแต่ละชนิดมาตรวจวัด แต่พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพืชเหล่านั้นในช่วงหลายชั่วอายุคนภายใต้สภาวะที่มีการควบคุม ดังนั้นเราจึงใช้ระดับรังสีเชอร์โนปิลในพืชหลายชั่วอายุคนและปฏิบัติตามสิ่งที่เกิดขึ้น” ศาสตราจารย์วิลลีย์กล่าว
จากผลการวิจัยของพวกเขา
ศาสตราจารย์ Willey กล่าวว่าเขาและเพื่อนร่วมงานเชื่อว่าระดับอ้างอิงของรังสีในปัจจุบันที่กำหนดโดยหน่วยงานกำกับดูแล หรืออีกนัยหนึ่งคือปริมาณรังสีที่จำเป็นต้องมีก่อนที่หน่วยงานกำกับดูแลด้านสิ่งแวดล้อมจะเริ่มทำการตรวจสอบ ไม่จำเป็นต้องแก้ไขงานลอนดอนสำหรับรัฐบาล หน่วยงานกำกับดูแล และอุตสาหกรรม จัดโดย Natural Environment Research Council (NERC)
และวิทยาศาสตร์ประยุกต์ได้ทำการทดลอง
กับเมล็ดจรวด วัตถุประสงค์คือเพื่อตรวจสอบผลกระทบของรังสีต่อการพัฒนาของพืชและดูว่าเมล็ดพืช ‘จำ’ เวลาที่โคจรรอบโลกหรือไม่ และด้วยเหตุนี้จึงเปลี่ยนแปลงการเจริญเติบโตเพื่อตอบสนองต่อสภาวะเครียด
Credit : ufaslot888
