กว่านั้น พวกเขาไม่ได้คัดค้านการทำงานที่พวกเขาเพียงแค่คัดค้านการทำให้มองเห็นได้ มันคือ: “ทำงานต่อไป แต่ทำอย่างเงียบๆ” และจุดยืนของฉันคือถึงจุดที่คุณไม่สามารถทำงานนี้อย่างเงียบ ๆ ได้เนื่องจากสถานการณ์สุดขั้วคุณพูดถึงพิพิธภัณฑ์อื่นๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำถามของ Warren Kanders อดีตรองประธานของ Whitney Museum ที่เป็นเจ้าของบริษัทผู้ผลิตด้านการป้องกัน Safariland ซึ่ง
Hyperallergic รายงานว่ากำลังผลิตถังแก๊สน้ำตา
ที่ใช้กับผู้อพยพตามแนวชายแดนอเมริกา-เม็กซิโก คุณเห็นข้อขัดแย้งระหว่างการติดต่อธุรกิจของ Kanders กับความใจบุญสุนทานของเขาหรือไม่?นี่คือสิ่งที่น่าสนใจจริงๆ สิ่งที่เกิดขึ้นภายในพิพิธภัณฑ์เป็นการจำลองสภาพสังคมขนาดใหญ่อย่างสุดโต่ง คุณมีสิ่งสะท้อนความมั่งคั่งและความไม่เท่าเทียมกันของสิ่งที่เราเห็นที่เกิดขึ้นภายนอกพิพิธภัณฑ์ที่เกขึ้นภายในระหว่างพนักงาน ผู้อำนวยการ สมาชิกคณะ
กรรมการ และอื่นๆ นี่คือเหตุผลที่ฉันคิดว่าพิพิธภัณฑ์
เป็นสถานที่ที่มีประโยชน์อย่างยิ่งในการคิดหาวิธีแก้ปัญหา เพราะเราต้องต่อสู้กับปัญหาเหล่านี้ในระดับที่ใหญ่กว่ามากในชุมชนของเราหลังจากการประท้วงเกี่ยวกับผลงานอย่างOpen Casket ของ Dana Schutz และ Scaffoldของ Sam Durant บางคนกล่าวหาว่าเสียงของศิลปินกำลังถูกทำให้เงียบ คุณคิดอย่างไรกับการถกเถียงเรื่องการเซ็นเซอร์ที่ตามมาหากเรากำลังพยายาม “ทำงาน” ด้วยวิธีการใดวิธีหนึ่ง
เรากำลังจะทำผิดพลาด เรากำลังจะทำผิดพลาด
สำหรับผมแล้ว ประเด็นคือ หากคุณเป็นคนที่ทำผิดพลาดหรือก่อให้เกิดอันตราย คุณจะแก้ไขอย่างไร มีวิธีที่สำคัญและแตกต่างอย่างมากในวิธีที่ศิลปินและสถาบันกล่าวถึงช่วงเวลาเหล่านั้นฉันไม่รู้ว่าชูตซ์ตัดสินใจทำลายภาพวาดจริง ๆ แล้วจะได้ทำงานแก้ไขหรือไม่หากไม่มีวิธีการที่เสี่ยงกว่านี้ ในกรณีของ Durant ฉันคิดว่ากระบวนการที่สร้างขึ้นโดยการปรึกษาหารือกับผู้เฒ่าผู้แก่นั้นเปิดให้ [มัน] ไปที่ที่ต้องไป
ในขณะนั้น [วอล์คเกอร์] ถูกวิจารณ์ว่าปล่อย
ให้ผลงานถูกทำลาย เพราะท้ายที่สุดแล้ว หน้าที่พื้นฐานประการหนึ่งของพิพิธภัณฑ์คือการดูแลผลงานในคอลเลกชัน แต่สิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้หรือไม่หากผู้มีสิทธิเลือกตั้งและผู้มีส่วนได้ส่วนเสียเหล่านั้นอาจมีส่วนร่วมตั้งแต่เนิ่นๆ ในกระบวนการนี้ มันคงจะเจ็บปวดน้อยกว่ามากสำหรับทุกคนที่เกี่ยวข้องหากพวกเขาได้รับ ฉันมั่นใจในสิ่งนั้นพิพิธภัณฑ์มักจะแสดงท่าทีป้องกันเมื่อเผชิญกับการประท้วง เช่น กรณีงานสองชิ้น
นั้น ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น?มีความกลัวอย่างมาก
ที่สถาบันทางวัฒนธรรมมีเนื่องจากระดับความไม่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับการระดมทุนและผู้ให้ทุน นั่นคือความเป็นจริง และมันน่ากลัวราวกับนรก แต่วิธีที่เรามีส่วนร่วมกับสาธารณะและกับผู้ที่ได้รับอันตรายในฐานะสถาบันมีความสำคัญจริงๆฉันไม่สนับสนุนรูปแบบยุโรปที่เป็นการระดมทุนสาธารณะทั้งหมด เพราะฉันคิดว่ามันมีปัญหาในตัวมันเอง แต่จำเป็นต้องมีความสมดุล แต่จะเป็นอย่างไรหากเราสามารถมี
Credit : สล็อต666
